şeh — is. Rütubətli havada gecələr torpaq, bitki və s. nin üzərinə qonan incə su damcıları; qırov, şəbnəm. Yumşaq göy çəmənin üstə düşüb şeh gecədən; İsti yoxdur, hələ var bir balaca meh gecədən. A. S.. Şeh düşər otların üstə gecədən. S. V.. . . Üstünü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şir — I (Biləsuvar) samovarın kranı. – Şiri ac, stəkana çay tökülsün II (Göyçay, Qax, Ordubad) rəng. – Şiri dulaba çəkillər (Ordubad) III (Dərbənd, Tabasaran) qırov. – Şir tutadi biçannari (Tabasaran) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmaq — f. 1. Üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək. Qar basıb, ağacın budağını yatırdı. – Nəriman . . bu adamın əllərini tutdu, dizi ilə boğazını basdı. . M. C.. // Sıxışdırmaq, itələmək. Seyid Əhməd Seyid Səmədi görən tək camaatı basa basa z. ona … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırovlamaq — f. Qırov bağlamaq, qırovla örtülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səpələnmək — f. 1. Dağılmaq, ora bura tökülmək, qeyri müntəzəm halda tökülmək. Kitablar yerə səpələnib. – Son dəftəri yoxlayıb qurtaran müəllim cib saatını çıxarıb baxdı, stol üstünə səpələnmiş (f. sif.) dəftərləri toplayıb sahmana saldı. S. R.. Lalənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti